سلام
وقتی در آستانه چهل سالگی باشی، حس کنی چیزی تو چنته نداری، احساس کنی افتادی تو سرازیری زندگی، دستات خالیه، برای رفتن آماده نیستی، ناخودآگاه میری تو خودت؛ این تو خود رفتن امیدوارم زمینه ای برای رشد و تعالی باشه.
تو این 17سال وبلاگ نویسی به این نتیجه رسیدم که نوشتن مسکن موقتیه خوبیه پس این وبلاگ عین خودم موقتیه.
از کرامات شورای این شهر، نامگذاری خیابونی تقریبا بزرگ به نام اسطوره فوتبال ایران قهرمان ایرانیان ناصر حجازی بود و از کرامات شورای اون شهر قبلی نامگذاری خیابون به نام عماد مغنیه!
حالا بگردید ببینین کدومشون اسطوره بودن، یه بازیکنی که تا زنده بود هم از توبره خورد و از هم از آخور همیشه خدا هم نق میزد و وضعیت اعتقادی و بینشی ش هم که بماند .
عماد مغنیه هم که مزدور ایرانی ها بود و کلی پول ایران رو حیف و میل کرد که جلوی حمله اسرائیل بگیره به کجا نمیدونم!!
تو این شهر، 90 تا از حدود 300 تا نماینده مجلسش پرونده عموما اقتصادی پیدا کردن تو این چهار سال، خدا کنه شهر بعدی یههمچین جرثومه هایی رو انتخاب نکنن!
دیروز از نزدیک کنار بودم، ملت فقط هو ش میکردن، نمیدونم چرا!!
مردم به انتخاب خودشون داشتن هو میکردن آیا؟؟؟به خودشون باید هو کنن که این و انتخاب کردن
جالبه این همه آدم تو سیل و سقوط هواپیما و تشییع جنازه و کلی اتفاقات دیگه مردن، این مسخره بازها و مطرب ها صدایی ازشون در نیومد، یه هواپیما اونم به خاطر بی مسئولیتی شورای عالی امنیت ملی به ریاست رئیس محترم جمهور مبنی بر پاک کردن فضای ایران صورت گرفته چهل روزه سیاهشون رو در نیاوردن چون سپاه زده!
از اون جالب تر این مرتیکه وقتی از زدن عین الاسد حرف میزنه میگه ما زدیم ولی موقع عذر خواهی که میشه میگه نیروی مسلح عذر خواهی کرد و نیروی مسلح به خواست مردم عین الاسد و زد!
الان عصبانی م ، نه از دست اونا و اون یکی ها از دست اون احمق هایی که بازم به اینا رای میدن و حمایتشون میکنن
نماز جمعه رو به خاطر اینکه احتمال انتشار ویروس داره رو کنسل کردن، ولی دورهمی که چندصد نفر کنار هم بیخ تا بیخ هم میشینن نه!
تو دور همی میگن مردم به سرگرمی و نشاط نیاز دارن و این روزها چیزی بهتر از سرگرمی و نشاط براشون نیست، جالبه هیچ کسی نمیگه این روزهایی که الکی اضطراب و تنش داره تزریق میشه آدم ها با دعا و نیایش و یاد خدا باید آروم بشن یا نوای یه مطرب و حرفهای بی اهمیت زندگی خصوصی یه مسخره باز !
خجالت آوره
+ من توئیتر ندارم، وقتی یه چیزی قدغنه، هیچ کس نباید استفاده کنه، به خصوص مسئولینی که خودشون منع ش کردن.
این بنده خدا ه که زن باردارش و دو قلوهاش رو از دست داده دلم و بدجور سوزوند
خدا به همه داغدار ها صبر بده، مخصوصا این روزها که برای تسلی خاطر کمتر کسی به سراغ آدم داغدار میتونه بیاد و همه میترسن به هر حال خدا خودش باید به همه رحم کنه .
چطور گذشت؟
بالا و پائین زیاد داشت ولی خوب بود
خدا رو شکر
خوب آدم ها خودشون رو نشون دادن و خوب راه نشون داده شد .
بی شک شهادت حاج قاسم و بالتبع تشییع جنازه بی نظیر در تاریخ سردار سلیمانی که هنوزم با یادشون اشک تو چشمام جمع میشه مهم ترین واقعه امسال بوده؛ من از چهار راه ولیعصر تا میدون آزادی اومدم و ندیدم کسی رو که از سر خلوص و از ته دل غصه دار نباشه.
از اون ور همین شهادت خیلی ها رو دگرگون کرد، خیلی تاثیر داشت مخصوصا روی خودم؛ خدا رو شکر!
از طرفی مذبذب بودن و ملون بودن و نون به نرخ مفت خوردن یه عده رو خیلی خوب نشون داد، اونایی که تا سه روز بعد از سقوط هواپیما عین خیالشون نبود و به قولی به هیچیشون نبود و یهو که سپاه اعلام کرد اشتباهی زده خودشون رو چهل پنجاه روز عزادار نشون دادن و سیاه پوش بودن و از شادی خودشون رو محروم کردن!
من میگم آدم خودش رو میفروشه اقلا به قیمت بده و بفروشه و مفت نفروشه!
البته اداره مملکت توسط مسئولین امر روی کاناپه و فرش میلیاردی ابریشمی از ولنجک اونم ویدئو کنفرانسی وسط بحران روانی کرونا هم شایان توجه بود!
هر چند به نظرم بحران کرونا بیشتر از اینکه یک بحران بهداشتی باشه یه بحران روانی و رسانه ای بود؛ حجم سنگین فشار روانی و رسانه ای برای مردم واقعا خسته کننده بود و خدا رحم بهمون کنه، هر چند ما پوست کلفت شدیم و این چیزا نمیتونه مارو از راهی که داریم میریم منحرف کنه!
یه موضوع جالب دیگه ای هم که اتفاق افتاد این بود که تا اومدم بنویسم از دهنم رفت !
و در پایان ان شاالله سالی پر از سلامتی در همه ابعاد و جوانب نصیب ما بشه و بتونیم خودمون رو روز به روز بهتر و بهتر تر بکنیم!
درباره این سایت